مصاحبه با Kelsey Hegarty، استاد پیشگیری از خشونت خانوادگی، دانشگاه ملبورن و بیمارستان سلطنتی زنان و نویسنده اصلی این مرور کاکرین.
در مورد این مرور کاکرین به ما بگویید ...
خشونت خانگی (جسمی، عاطفی، سوء استفاده جنسی و کنترل رفتار توسط شریک زندگی فعلی یا سابق) در سراسر جهان رایج است و باعث مشکلات سلامتی عاطفی و جسمی طولانیمدت میشود. روشهای درمانی روانشناختی (مشاوره توسط افراد آموزشدیده) ممکن است سلامت روان زنان را بهبود بخشد و آنها را قادر سازد تا بر تهیه برنامههای ایمنی، دسترسی به منابع برای خود و فرزندانشان و در نهایت برای فرار از خشونت خانگی، متمرکز شوند.
ما منابع علمی را تا پایان اکتبر ۲۰۱۹ در سراسر جهان را جستوجو کردیم تا کارآزماییهایی را پیدا کنیم که به مقایسه گروهی از زنان بازمانده از خشونت خانگی که تحت درمان روانشناختی هستند با کسانی که نیستند، پرداختهاند تا بدانیم که آیا چنین درمانهایی بیخطر و مؤثرند یا خیر.
شما چه چیزی را فهمیدید؟
ما شواهدی یافتیم که درمانهای روانشناختی احتمالاً افسردگی را کاهش میدهند و ممکن است علائم اضطراب را در زنانی که خشونت خانگی را تجربه کردهاند، کاهش دهد (۶ تا 12 ماه پس از درمان). به نظر نمیرسد که روشهای درمانی روانشناختی هیچ آسیبی به بار آورد. با این وجود، ما مطمئن نیستیم که آیا روشهای درمانی روانشناختی، خودکارآمدی، سلامت روان، کیفیت زندگی، حمایت اجتماعی، جذب خدمات درمانی و خشونت خانگی یا برنامهریزی ایمنی را بهبود میبخشد یا اختلال استرس پس از سانحه و قرارگیری دوباره در معرض هر نوع خشونت خانگی را کاهش میدهد.
بهطور کلی، نیاز به کارآزماییهای بیشتری با نتایج سازگارتری در نقاط زمانی پیگیری مشابه وجود دارد، زیرا ما نتوانستیم بخش بزرگی از پژوهشها را برای ارائه تصویری کلی ترکیب کنیم.
بنابراین ، در حالی که زنان مبتلا به خشونت خانگی ممکن است از طریق روانشناختی به بهبود سلامت عاطفی خود کمک کنند، که به نوبه خود به نیازهای مداوم آنها در زمینه ایمنی، پشتیبانی و بهبودی کامل از تروماهای پیچیده کمک میکند، ما مطمئن نیستیم که آیا روشهای درمانی روانشناختی این جنبههای زندگیشان را بهبود میبخشد یا نه.
در طول همهگیری جهانی COVID-19 و محدودیتهای حرکتی ناشی از آن، افزایشی در خشونت خانگی گزارش شده است. این مرور درمورد درمان برای زنانی که در این مدت خشونت شریک زندگی صمیمی را تجربه کردهاند، چه میتواند به ما بگوید؟
دسترسی به کمک یک مسئله واقعی در طول همهگیری جهانی COVID برای هر دو مسئله خشونت خانگی و مشکلات سلامت روان است. این مرور به ما میگوید که درمانهای روانشناختی احتمالاً افسردگی و علائم اضطرابی را بهبود میبخشند. برخی از این روشهای درمانی در طول COVID بصورت آنلاین یا از راه دور ارائه میشوند، بنابراین ممکن است به زنانی که دچار خشونت شریک زندگی هستند کمک کند. با این حال، ممکن است شریک زندگی آنها در استفاده از فناوری نظارت کند و ممکن است دریافت این کمک برای آنها بیخطر نباشد.
با توجه به افزایش خشونت علیه زنان در سراسر جهان در طول همهگیری جهانی، چگونه این مرور میتواند به تصمیمگیرندگان در تصمیمگیری در مورد محل سرمایهگذاری منابع کمک کند؟ و به پزشکان کمک کند که بهترین تصمیم را بگیرند؟
این مرور به تصمیمگیرندگان اطمینان میدهد که درمانهای روانشناختی به سلامت عاطفی زنان کمک میکند، اما در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر کمک به مسائل ایمنی یا بهبودی به معنای وسیعتر وجود ندارد. بنابراین، سرمایهگذاری در منابعی که به عنوان یک بسته یکپارچه به این موضوعات پرداخته، میتواند مفید باشد. پزشکان باید علاوه بر ارائهدادن درمان، از ایمنی نیز اطمینان حاصل کنند.
این مرور چگونه میتواند به زنانی که خشونت شریک زندگی صمیمی را تجربه کردهاند و بهدنبال کمک هستند، کمک کند؟
زنانی که احساس میکنند نیاز به کمک در زمینه سلامتی عاطفی دارند، میتوانند اطمینان داشته باشند که درمانهای روانشناختی ممکن است به آنها کمک کند تا احساس بهتری داشته باشند. این به نوبه خود احتمالاً به آنها کمک میکند تا در مسیر ایمنی و بهبودی اقدام کنند. با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است، زیرا مطالعات محدودی وجود دارد.
· درباره گروه اختلالات شایع روانی در کاکرین بیشتر بدانید
۲۰ تیر ۱۳۹۹