مداخلات طراحی‌شده برای کاهش میزان به‌زمین‌افتادن سالمندان در مراکز مراقبتی و بیمارستان‌ها تا چه حد مؤثرند؟
به‌زمین‌افتادن سالمندان در مراکز مراقبتی، مانند خانه‌های سالمندان و بیمارستان‌ها حوادث رایجی هستند که ممکن است به وابستگی بیشتر آنها، آسیب و گاهی مرگ ناشی از آسیب بیانجامد. در نتیجه مداخلات مؤثر برای پیشگیری از به‌زمین‌افتادن مهم است.
انواع زیادی از مداخلات شامل موارد زیر در این زمینه استفاده مي‌شوند:
- ورزش
- مداخلات دارویی شامل مکمل‌های ویتامین D
- بازبینی داروهایی که این افراد مصرف می‌کنند
- فناوری‌های محیطی یا کمکی شامل هشدارهای صندلی یا تخت‌خواب یا استفاده از تخت‌خواب‌های مخصوص (کوتاه/کوتاه)
- مداخلات محیطی اجتماعی که کارمندان و تغییرات سیستم‌های سازمانی را هدف گرفته، و مداخلات دانشی
مداخله چندجانبه یک نوع خاص از مداخله است که در آن انتخاب مداخله واحد مثل ورزش و مصرف مکمل ویتامین D بر اساس ارزیابی عوامل خطر هر نفر در رابطه با به زمین‌افتادن تعیین می‌شود.
اخیراً یک مرور کاکرین عواقب میزان به‌زمين‌افتادن‌ها (تعداد دفعات به‌زمين‌افتادن در طول زمان)، میزان خطر به‌زمين‌افتادن (تعداد افرادی که به زمین خورده بودند)، تعداد افراد با شکستگی‌های مرتبط با به‌زمین‌افتادن و حوادث ناخواسته را مورد بررسی قرار داده است.
این مرور شامل ۹۵ کارآزمایی کنترل‌شده تصادفی با ۱۳۸۱۶۴ نفر شرکت‌کننده است. هفتاد و یک کارآزمایی (با ۴۰۳۷۴ نفر شرکت‌کننده) در مراکز مراقبتی و ۲۴ کارآزمایی (با ۹۷۷۹۰ نفر شرکت‌کننده) در بیمارستان‌ها انجام شده است. میانگین سن شرکت‌کنندگان در مراکز مراقبتی ۸۴ سال و در بيمارستان‌ها ۷۸ سال بود. در مراکز مراقبتی، ۷۵٪ شرکت‌کنندگان زن و در بیمارستان‌ها ۵۲٪ زن بوده‌اند.
هم در مورد بیمارستان‌ها و هم در مورد مراکز مراقبتی، این مرور بر اساس گروه‌های اصلی مداخلات که حداقل در یکی از این دو مورد ارزیابی قرار گرفته بودند، ساختاربندی شد: ورزش، دارو (بازبينی دارویی و مکمل ویتامین D)، مداخلات روان‌شناسی، فناوری محیط/کمکی، محیط اجتماعی، مداخلات در جهت افزایش دانش، مداخلات دیگر، مداخلات چندگانه و مداخلات چندجانبه. کمبود شواهد در جراحی، مدیریت بی‌اختیاری ادراری یا درمان تغذیه‌ای یا مایع‌درمانی در هر دو زمینه وجود داشت.
نویسنده اصلی این مرور، Ian Cameron، می‌گوید:
«ما شواهدی از اثربخشی برخی مداخلات پیشگیری‌کننده از به‌زمین‌افتادن در مراکز مراقبتی و بیمارستان ها پیدا کردیم، هر چند که در موارد متعددی کیفیت شواهد کم یا بسیار کم در نظر گرفته شد. در رابطه با تمامی مداخلات، ما از اثربخشی آنها روی شکستگی‌ها و عوارض جانبی آن مطمئن نیستیم، چون کیفیت شواهد برای هر دوی این نتایج بسیار پایین ارزیابی شد».
«یک مورد کلیدی از استفاده بالینی یافته‌های این مرور آن است که استفاده از مکمل‌های ویتامین D در خانه‌های سالمندان و سایر مراکز مراقبتی بایستی افزایش یابد. در حال حاضر تعدادی از دستورالعمل‌ها این موضوع را توصیه کرده‌اند و این یافته‌ها شواهد را برای عمل به آن برجسته می‌کند».
در مراکز مراقبتی: نویسندگان این مقاله مروری از اثر ورزش روی میزان به‌زمین‌افتادن مطمئن نبودند و نتیجه گرفتند که ممکن است ورزش بر خطر به‌زمین‌افتادن اثری اندک داشته یا بی‌اثر باشد. بازبينی معمول دارویی ممکن است بر میزان به‌زمین‌افتادن یا خطر آن تأثیر نداشته یا اثری اندک داشته باشد. مکمل ویتامین D احتمالا میزان به‌زمین‌افتادن را کاهش می‌دهد، ولی بر خطر به‌زمین‌افتادن تأثیری ندارد. نویسندگان این مطالعه مروری در مورد اثر مداخلات چندجانبه بر میزان به‌زمین‌افتادن مطمئن نیستند؛ ممکن است این مداخلات روی خطر به‌زمین‌افتادن تأثیری نداشته یا اثر اندکی داشته باشند.
در بیمارستان‌ها: نویسندگان این مطالعه مروری درباره اثر فیزیوتراپی اضافه روی میزان به‌زمين‌افتادن یا کاهش خطر به‌زمين‌افتادن مطمئن نیستند. آنها درباره اثر هشداردهنده‌های حسگر تخت‌خواب روی میزان و خطر به‌زمین‌افتادن نیز مطمئن نیستند. مداخلات چندجانبه ممکن است میزان به‌زمین‌افتادن را کم کند، هرچند که تجزیه و تحلیل زیرگروه‌ها نشان داد که این امر ممکن است بیشتر در یک شرایط تحت حاد درست باشد؛ نویسندگان درباره اثربخشی این مداخلات بر خطر به‌زمین‌افتادن اطمینان ندارند.
شنبه ۱۵ دی‌ماه ۱۳۹۷