نگاهی به بحث پیرامون خاطرات و تجربیات گذشته با استفاده از فعالیت‌های ملموس مانند عکس‌ها یا موسیقی برای برانگیختن خاطرات و تحریک انجام مکالمه.
- به پادکست نویسنده مسئول (lead author) گوش دهید
- پست وبلاگ «آیا خاطرات مهم هستند؟ آیا در رابطه با تاثیر خاطره‌گویی به عنوان درمانی برای افراد مبتلا به دمانس اغراق شده است؟» را در پایگاه Evidently Cochrane بخوانید
درمان خاطره‌گویی (reminiscence therapy; RT) شامل بحث پیرامون خاطرات و تجربیات گذشته با افراد دیگر با استفاده از فعالیت‌های ملموس مانند عکس‌ها یا موسیقی برای برانگیختن خاطرات و تحریک انجام مکالمه است. RT ممکن است به افراد مبتلا به دمانس به صورت گروهی (در برخی موارد با مشارکت مراقبین خانوادگی آنها) یا به صورت یک به یک ارائه شود، که اغلب به تهیه کتاب داستان زندگی فرد منجر می‌شود.
این نسخه به‌روز شده از مرور کاکرین با موضوع نقش درمان خاطره‌گویی در مدیریت دمانس اولین بار در سال ۱۹۹۸ منتشر و آخرین بار در سال ۲۰۱۸ به‌روز شده است.
ما می‌خواستیم دریابیم که درمان خاطره‌گویی چه تاثیری بر افراد مبتلا به دمانس دارد. به‌طور خاص، علاقه‌مند به بررسی تاثیرات این مداخله بر کیفیت زندگی، ارتباط با دیگران، شناخت (توانایی کلی فکر کردن و به خاطر سپردن)، خلق‌وخو، فعالیت‌های روزانه و روابط با دیگران بودیم. همچنین به تاثیر آن بر مراقبین هم علاقمند بودیم.
در حالی که درمان‌های دارویی اصلاح کننده برای بیماری دمانس وجود ندارد، رویکردهای روانی‌اجتماعی، پتانسیل ارائه بهترین کیفیت زندگی ممکن را برای افراد مبتلا به دمانس فراهم می‌کنند. سالهاست که از رویکردهای خاطره‌گویی برای افراد مبتلا به دمانس استفاده شده است - در واقع احتمالاً پرطرفدارترین رویکرد روانی‌اجتماعی است. با این حال، تنها در این مرور به‌روز شده، پژوهش‌های کافی با کیفیت مناسب وجود دارد که امکان ارائه توصیه‌های مبتنی بر شواهد درباره استفاده و تاثیرات آن را فراهم می‌سازد.
همه درمان‌های خاطره‌گویی از لحاظ تأثیراتی که بر افراد مبتلا به دمانس و مراقبین دارند، یکسان نیستند. از آخرین نسخه این مرور، مقدار و کیفیت پژوهش‌ها در زمینه ارائه RT برای دمانس به میزان قابل توجهی افزایش یافته‌اند. ما به این نتیجه رسیدیم که تاثیرات RT، بسته به نحوه ارائه آن و اینکه در مراکز مراقبتی انجام شد یا در سطح جامعه، متفاوت بودند. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد RT می‌تواند کیفیت زندگی، شناخت، ارتباطات با دیگران و احتمالا خلق‌وخو را در افراد مبتلا به دمانس در برخی شرایط بهبود بخشد، اگرچه همه مزایای آن ناچیز و اندک بودند. انجام پژوهش‌های بیشتری برای درک این تفاوت‌ها و اینکه چه افرادی از چه نوعی از RT بیشترین سود را می‌برند، مورد نیاز است. مزایای مثبت درمان اغلب در مطالعات انجام شده در مراکز مراقبتی مشاهده شد. ممکن است خاطره‌گویی به‌ویژه در حفظ هویت فردی سودمند باشد، که با نقل مکان به مراکز مراقبتی، بدون فعالیت‌ها و انگیزه‌های معمول در خانه خود فرد، هویت فردی بیشتر در معرض آسیب قرار می‌گیرد. پژوهش در مورد کتاب‌های داستان زندگی دیجیتال و برنامه‌های خاطره‌گویی در مراحل ابتدایی خود است، اما احتمالاً در سال‌های آینده تأثیر زیادی در این زمینه خواهد داشت.
- خلاصه به زبان ساده را بخوانید
- به پادکست نویسنده مسئول (lead author) گوش دهید
- مرور کامل کاکرین را بخوانید
- پست وبلاگ «آیا خاطرات مهم هستند؟ آیا در رابطه با تاثیر خاطره‌گویی به عنوان درمانی برای افراد مبتلا به دمانس اغراق شده است؟» را در پایگاه Evidently Cochrane بخوانید
- وب سایت گروه دمانس و اختلال شناختی در کاکرین را ببینید
- شواهد گردآوری شده در کاکرین برای «روز جهانی آلزایمر» را مشاهده کنید
دوشنبه ۱۹ تیرماه ۱۴۰۲