راهکارهایی برای کاهش تجویز آنتی‌بیوتیک برای عفونت‌های حاد تنفسی در حوزه‌ی مراقبت‌های اولیه

بررسی اجمالی کاکرین (Cochrane Overview) که در ادامه آمده اولین مقاله کاکرین است که به روش اجرای سریع (Fast Track) منتشر شده است. این خدمات که توسط واحد ویراستاری کاکرین ارایه می‌شود از تولید تسریع شده مرورهای کاکرین با کیفیت و تأثیر بالا حمایت می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر به صفحه روش اجرای سریع مراجعه کنید.

   

یافته‌های کلیدی:

    • در یک بررسی جدید کاکرین، مداخلات پزشک-محور ایمن و مؤثری جهت کاهش تجویز آنتی‌بیوتیک برای عفونت‌های حاد تنفسی (به اختصار ARI) در حوزه‌ی مراقبت‌های اولیه شناسایی شده است.
    • نویسندگان دریافته‌اند که تست نقطه‌ی مراقبت CRP، کنترل بر مبنای پروکلسی‌تونین و تصمیم‌گیری مشارکتی احتمالاً به شکل بی‌خطری تجویز آنتی‌بیوتیک در مدیریت ARI ها را در مقایسه با مراقبت‌های معمول کاهش می‌دهد
    • در مرورهای مشمول این مطالعه، کارآزمایی‌ای که مداخلات را با یکدیگر مقایسه کند وجود نداشت، از این رو ما نمی‌دانیم کدام یک در کاهش تجویز آنتی‌بیوتیک برایARI ها در مراقبت‌های اولیه مؤثرترند.

زمینه:

    • با وجود یک سری از عفونت‌ها که دیگر با داروهای موجود قابل درمان نیستند، مقاومت آنتی‌بیوتیکی به یک مشکل اساسی سلامت جامعه تبدیل شده است. استفاده‌ی نامتناسب از آنتی‌بیوتیک‌ها با افزایش مقاومت باکتری‌ها مرتبط است.
    • عمده‌ی آنتی‌بیوتیک‌ها در مراقبت‌های اولیه و عمدتاً برای ARI ها تجویز می‌شوند. در اکثر موارد،ARI هایی که در مراقبت اولیه دیده می‌شوند، به‌طور ناگهانی و بدون آنتی‌بیوتیک بر طرف می‌شوند.
    • از این رو مدیریت ARI ها در مراقبت‌های اولیه نقطه‌ی کلیدی جهت تأثیر بر رفتار تجویز آنتی‌بیوتیک در پزشکان است.

این مرور چه چیزی را بیان می‌کند؟

    • نویسندگان هشت مقاله‌ی مروری را بررسی کردند که تأثیر مداخلات پزشک-محور بر تجویز آنتی‌بیوتیک برای ARI ها در مراقبت اولیه را بررسی می‌کند و شامل ۴۴ کارآزمایی است.
    • شواهد با کیفیت متوسط نشان می‌دهند که مداخلات زیر احتمالاً تأثیر مهمی بر کاهش تجویز آنتی‌بیوتیک در مراقبت‌های اولیه دارند:
    • تست نقطه‌ی مراقبت پروتئین C در طبابت عمومی احتمالاً باعث کاهش تجویز آنتی‌بیوتیک می‌شود که در مواردی چون مدت علایم، رضایت بیمار و یا نیاز به مشاوره‌ی دوباره تأثیر بسیار کم دارد یا بدون تأثیر است.
    • تصمیم‌گیری مشارکتی در مدیریت ARI ها در طبابت عمومی احتمالاً تجویز آنتی‌بیوتیک را بدون افزایش احتمال مشاوره‌ی دوباره و حفظ رضایت بیمار کاهش می‌دهد.
    • مدیریت بر مبنای پروکلسی‌تونین ARI ها در طبابت عمومی و بخش های اورژانس، بدون تأثیر بر کیفیت مبتنی بر سلامت زندگی و جلوگیری از شکست درمان، احتمالاً باعث کاهش تجویز آنتی‌بیوتیک می‌شود.
    • در مرورهای مشمول این مطالعه هیچ کارآزمایی‌ای که این مداخلات را با یکدیگر مقایسه کند، وجود نداشت. از این رو ما نمی‌دانیم کدام یک از مداخلات مؤثرترین است.
    • برای دیگر مداخلات شامل مداخلات چندمنظوره، آن‌هایی که بر آگاهی پزشک تمرکز دارد، بروشورهای آگاه‌سازی بیماران و استفاده از وسایل تشخیص ویروسی سریع، کیفیت شواهد در دسته‌ی پایین یا بسیار پایین بود و ما نمی‌توانستیم با اطمینان درباره‌ی تأثیر این مداخلات در مقایسه با مراقبت‌های معمول به نتیجه‌ی خاصی برسیم. پژوهش‌های اولیه بیش‌تری برای ارتقای شواهد پایه‌ای نیاز است تا بتوان تصمیم‌های آگاهانه‌ای درباره‌ی ارزش این مداخلات گرفت.
    • هیچ کدام از کارآزمایی‌ها در مرورهای مشمول این مطالعه درباره‌ی مدیریت هزینه‌ها برای درمان ARI یا هر پیچیدگی مرتبطی گزارشی ارائه نداده بود. از این رو، سنجش هزینه و فایده برای اجرای این مداخلات بسیار مشکل است.
    • عمده‌ی این تحقیق در کشورهای پردرآمد انجام شده و ممکن است به سایر شرایط قابل تعمیم نباشد.

دسترسی آن‌لاین به بررسی اجمالی کاکرین (Cochrane Overview): مداخلات بالینی- محور جهت تأثير بر رفتارهاي تجويز آنتي‌بيوتيک در عفونت‌هاي حاد تنفسي در حوزه مراقبت‌هاي اوليه: يک بررسی اجمالی از مرورهای ساختارمند

   

جمعه ۱۲ آبان‌ماه ۱۳۹۶