
یک مرور کاکرین که بهتازگی منتشر شدهاست، شکافهای قابلتوجهی در مقیاسهای رتبهبندی بالینی مورد استفاده برای ارزیابی درد در نوزادان تازه متولدشده را نشان میدهد و بر نیاز فوری به ابزارهایی بهبودیافته و همکاری جهانی تأکید دارد.
علیرغم اهمیت حیاتی اندازهگیری دقیق درد در نوزادان، این مرور نشان داد که هیچ یک از مقیاسهای موجود، توسط حداقل شواهد با کیفیت بالا و ضمانتهای روششناختی مورد نیاز برای تأیید اعتبار و پایایی آنها در بالین پشتیبانی نمیشوند.
ارزیابی و مدیریت درد نوزادان، چالشی برای کادر بالینی در سراسر جهان است. بیش از ۴۰ مقیاس رتبهبندی در سراسر جهان برای ارزیابی پارامترها و انواع مختلف درد، توسعه و تطبیق داده شدهاند.
شش تا نه درصد از کل نوزادان به دلیل بیماری یا نارسبودن نیاز به بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان (neonatal intensive care unit; NICU) دارند. این نوزادان روزانه چندین عمل دردناک را تحمل میکنند که میتواند منجر به اثرات منفی طولانیمدت شود. به همین دلیل، ابزارهای معتبر برای پشتیبانی از ارزیابی درد از اهمیت بالایی برخوردارند.
مقیاسهای درد نوزادان فاقد شواهد قوی هستند
مرور کاکرین، ۷۹ مطالعه شامل بیش از ۷۰۰۰ نوزاد در ۲۶ کشور را آنالیز و ۲۷ مقیاس رتبهبندی بالینی مختلف را ارزیابی نمود. مشخص شد که تمام مقیاسهای رتبهبندی با شواهدی با کیفیت بسیارپایین پشتیبانی میشوند که نشاندهندهی محدودیتهای عمده در اثربخشی و کاربرد بالینی آنها است.
کنت فارنکویست (Kenneth Färnqvist)، فیزیوتراپیست و دانشجوی دکترا در بخش پزشکی مولکولی و جراحی در موسسه کارولینسکا (Karolinska Institutet) در سوئد، میگوید: «بیش از ۷۰٪ از مقیاسهای رتبهبندی وارد شده در این مرور، اعتبار محتوا و ساختار را ارزیابی نکردهاند و هر دوی این عوامل هنگام انتخاب یک ابزار اندازهگیری ضروری هستند. بدون پایه و اساس قوی در این زمینهها، سایر اندازیگیریهای لازم، مانند پایایی، را نمیتوان به طور دقیق ارزیابی کرد. مطالعات آینده باید اعتبارسنجی دقیق را برای بهبود ارزیابی درد نوزادان در اولویت قرار دهند.»

اندازهگیری درد در نوزادان بهویژه در مقایسه با بزرگسالان پیچیده است. چنین محدودیتهایی ممکن است به تخمین بیش یا کمتر از حد درد و در نهایت به آرامبخشی غیرضروری یا درد درمان نشده منجر شود و بهطور بالقوه ایمنی نوزاد را از طریق عوارض جانبی درمان، از جمله علائم ترک یا درد طولانیمدت، به خطر میاندازد. درنوزادان نارس مسائل پیچیدهتر است، زیرا اغلب بهدلیل نارسبودن، توانایی کمتری در نشاندادن رفتارهای شدید درد دارند. همین امر در مورد نوزادان بیمار یا نوزادانی که آرامبخش دریافت کردهاند نیز صادق است.
راجر اف. سول (Roger F. Soll)، استاد نوزادان در دانشگاه ورمونت (Professor of Neonatology at the University of Vermont)، میگوید: «مهم است به یاد داشته باشید که مقیاسهای رتبهبندی بالینی فقط جایگزینهایی برای اندازهگیری درد هستند. با توجه به عدم قطعیتی که در این مرور برجسته شدهاست، کادر بالینی باید از تکیه بیش از حد بر مقیاسهای رتبهبندی فعلی خودداری کنند و در عوض تلاش کنند تا حد امکان، اعمال دردناک را در این جمعیت آسیبپذیر کاهش دهند.»
نیاز به همکاری جهانی برای بهبود ارزیابی درد نوزادان
علیرغم نتایج ناامیدکننده، این مرور فرصتی برای پیشرفت در ارزیابی درد نوزادان، به ویژه از طریق همکاری و نوآوری جهانی، ارائه میدهد.
اما پرساد (Emma Persad)، پزشک و دانشجوی دکترا در بخش سلامت زنان و کودکان در موسسه کارولینسکا، این را فرصتی برای همکاری جهانی و فراخوانی برای اقدام میداند.
اِما میگوید: «این فرصتی است تا از ابتدا متخصصان پزشکی و روششناسان را در توسعه یک مقیاس معتبر متحد کنیم، مقیاسی که تمام موارد لازم را قبل از استفاده در پژوهش و بالین داشته باشد. ما مشتاقانه منتظر آغاز این کار تأثیرگذار و پیامدهای آن بر ارزیابی و مدیریت درد نوزادان در سراسر جهان هستیم.»
آیا علاقهمند به مشارکت یا اطلاع از پیشرفت این پروژه هستید؟
طبق یافتههای این مرور در سال ۲۰۲۵، مقیاسهای رتبهبندی بالینی برای ارزیابی درد در نوزادان تازه متولدشده، ما میخواهیم با تشکیل جلسهای با متخصصان پزشکی و روششناسان در سراسر جهان برای همکاری جهت توسعه یک مقیاس درد دقیقتر و مبتنیبر شواهد، به این یافتهها فعالانه پاسخ دهیم.
اگر علاقهمند به مشارکت یا اطلاع از پیشرفتهای حاصل شده هستید، لطفاً فرم زیر را پر کنید. برای اطلاعات بیشتر، با میا پارکینسون (Mia Parkinson) تماس بگیرید.
مرور کاکرین و خلاصه به زبان ساده را بخوانید.
شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴